Tematy sesji konferencji

CYFROWE DOSTARCZANIE PORAD I EDUKACJI: CZEGO DOWIEDZILIŚMY SIĘ Z ZAKŁÓCONEJ NORMY?

Zdalne dostarczanie porad i uczenia się przyspieszyło dzięki Covid 19. Zmierzyliśmy się z wyzwaniami związanymi z ograniczonymi ruchami i zgromadzeniami oraz przyjęliśmy wiele nowych interfejsów cyfrowych. Czy zostawiliśmy ludzi w tyle?? A co z trudno dostępnymi rolnikami? Co uczniowie / rolnicy myślą o zdalnej / wirtualnej dostawie? Mieć doradców i nauczycieli dostosowanych do technologii, czy mają potrzebne kompetencje / umiejętności? Czy zdalne uczenie się / rozszerzenie jest skuteczne? Czy są problemy z dostępem do zdalnego uczenia się?? Czy rolnicy pozostają w tyle?? Doradcy / edukatorzy? Studenci? Czego dowiadujemy się o kompetencjach, których potrzebują, aby ułatwić naukę na odległość? Jakie są konsekwencje dla przyszłego dostarczania porad / edukacji?

EWOLUCJA ROLI DORADCÓW I EDUKATORÓW WE WSPIERANIU UCZENIA SIĘ

W czasach nowych oczekiwań społecznych i wyzwań ekologicznych, rolnicy muszą zachować istniejące umiejętności i nabywać nowe, aby w sposób zrównoważony ulepszać swoje gospodarstwa. Społeczności rolnicze również się zmieniają: wyższa edukacja, większe gospodarstwa, więcej pracowników, nowi uczestnicy… Stąd, jako doradcy i wychowawcy, będą wymagać więcej niż specjalisty technicznego, ale także kogoś, kto ułatwi uczenie się rówieśników, zdobywanie nowych umiejętności i kompetencji, oraz tworzenie nowych powiązań i sieci w ramach rozszerzonych łańcuchów wartości, przez całą karierę rolnika. Role doradców i nauczycieli rolniczych będą zatem ewoluować, aby sprostać coraz bardziej złożonym wyzwaniom związanym z praktyką. Również, usługi są obecnie świadczone przez bardzo szeroką gamę organizacji. Z kolei, zawód, organizacje i granice działalności doradczej są przedmiotem debaty między przedstawicielami rolników, doradcy, i decydentów.

W jaki sposób doradcy i pedagodzy kształtują i opanowują takie zmiany? Czy potrzebują nowych kompetencji, aby wspierać dążenie do zrównoważonego rozwoju?? Czy otrzymują odpowiednie wsparcie w takich dziedzinach, jak cyfryzacja, innowacje społeczne, współtworzenie, interaktywna innowacja, Żywe laboratoria…? Jak mogą przyspieszyć nabywanie umiejętności miękkich i umiejętności przywódczych, aby ułatwić rolnikom przejście na bardziej zrównoważoną produkcję i modele biznesowe? Jakie nowe podejścia i spostrzeżenia dotyczące uczenia się przez całe życie doradców i pedagogów pojawiają się? Jakie zasady, programy i instrumenty są dostępne lub potrzebne do wspierania doradców i edukatorów, jak skuteczne i wydajne są pod tym względem? Kto prowadzi szkolenie dla doradców oraz cele i treści dla nauczycieli? Jakie są skutki systemów certyfikacji wdrożonych przez podmioty publiczne lub stowarzyszenia zawodowe doradców (na przykład. CECRA, itp.)? Jaki jest wpływ struktury świadczenia usług i relacji między organizacjami (konkurencja, sieci, R&Projekty D.) na jakość usług?

KSZTAŁCENIE USTAWICZNE. ZACHĘCANIE I UŁATWIANIE CIĄGŁEGO UCZENIA SIĘ I ROZWOJU OSÓB WIEJSKICH, GOSPODARSTWA DOMOWE, I SPOŁECZNOŚCI

Tradycyjne podejście do edukacji musi ewoluować od skoncentrowanego okresu na początku kariery do takiego, w którym wszyscy interesariusze z obszarów wiejskich mogą korzystać z edukacji przez całe życie. Jakie przykłady lub modele ustawicznego rozwoju zawodowego (CPD) dla rolników istnieją, w różnych krajach? W jaki sposób nauczyciele mogą rozwijać swoje programy i modele dostarczania, aby sprostać zmieniającym się potrzebom? W jaki sposób nauczyciele mogą w pełni wykorzystać korzyści płynące z różnorodności i integracji w rozwijaniu swojej oferty? W jaki sposób rolnicy mogą uzyskać rodzaj edukacji lub porady, jakiej potrzebują, wtedy, gdy jej potrzebują? W jaki sposób zapewniamy, że zapewniamy edukację, której potrzebują, a także edukację, która może być popularna na rynku? W jaki sposób nauczyciele i doradcy mogą pomóc w dzieleniu się wiedzą i innowacjami w rolnictwie podczas zmian pokoleniowych?

Czy możemy jeszcze bardziej zredukować jakąkolwiek dwoistość / separację między rozszerzeniem a edukacją? Jak możemy zapewnić rolnikom bezproblemowe doświadczenie, aby utrzymywali kontakt z doradcami i edukatorami przez cały okres ich kariery? Czy potrzebne są nowe struktury, aby przez dziesięciolecia rozwijać to zintegrowane przekazywanie wiedzy i umiejętności? Czy pojawią się nowe areny dla tej nauki? W jaki sposób można wspierać i ułatwiać społeczności uczące się w ramach sieci wiedzy rolniczej?

OCENA I OCENA SKUTKÓW AG. MODELE WSPARCIA EDUKACJI I INNOWACJI

Ocena realizacji programów edukacji rolniczej, ścieżki i ich wpływ w ramach AKIS i na poziomie gospodarstw ma fundamentalne znaczenie dla wspierania rozwoju rolnictwa i innowacji. Obejmuje to trzy główne obszary oceny, w których artykuły mogą się wnosić.

Oceniając Ag. programy edukacyjne: Jak ocenić realizację i ścieżki programów edukacji rolniczej oraz ich wpływ na poziomie gospodarstwa, na rolników, w gospodarstwach domowych? Czego możemy się nauczyć od innych sektorów, takich jak, zawodowy, wyższy poziom i podyplomowy: czy istnieją wzorce? Jakie są najlepsze formy i podejścia do takiej oceny i doświadczenia ze strony praktyków? Jaki wpływ mają ścieżki edukacyjne mogą być stosowane przez szkoły rolnicze? W jakim stopniu modele ewaluacyjne mogą być wykorzystane do wspierania wzmacniania powiązań między szkołami a praktyką? W jaki sposób technologia cyfrowa może przyczynić się do realizacji i wpływu programów edukacyjnych?

Oceniając Ag. Programy doradcze / rozszerzające: W centrum koncepcji AKIS / AIS jest idea, że ​​funkcjonuje ona poprzez złożone i systemowe interakcje wielu aktorów i infrastruktur. W rezultacie, ocena / ocena programów doradczych lub programów rozszerzających musi koncentrować się w równym stopniu na tym, jak uchwycić tę złożoność i jak mogą one wpłynąć na AKIS i różnych aktorów w ramach AKIS, a także na sam program. Potrzeba ta jest wzmocniona przez fakt, że większość programów lub projektów wymaga interakcji z innymi podmiotami AKIS, aby osiągnąć własne cele, wyniki i oddziaływanie. Jak w tym kontekście oceniane są programy doradztwa / rozszerzenia dla rolnictwa? Ponadto, w miarę jak dążymy do bardziej interaktywnych rozwiązań wspierających innowacje w oparciu o interakcje peer to peer, współtworzenie i sieci z udziałem wielu podmiotów, w jaki sposób możemy ocenić kompetencje doradcze i wyniki? Jakie podejścia / metody oceny są stosowane w celu zwiększenia zdolności dostosowywania modeli doradczych i rozszerzających do rzeczywistych potrzeb rolników? W jaki sposób klienci są włączani w proces ewaluacji / oceny?

Ocena zdolności rolników: Podstawą wszelkich działań wspierających rozwój i innowacje są możliwości klientów / rolników. Jeśli agencje pomocy technicznej rozumieją te wymagania dotyczące wydajności, mogą zapewnić bardziej dostosowane i ukierunkowane wsparcie. Również, nowe ramy polityki i modele systemów rolniczych zwiększają zaangażowanie rolników i mieszkańców wsi w proces uczenia się. Jak zdobyć dowody uczestnictwa i rozwoju zdolności? Jak przebiega uczenie się? Które ścieżki uczenia się można zaobserwować? Które modele oceny mogą wspierać rosnącą liczbę rolników’ postawy i możliwości lepszego upodmiotowienia / własności w ramach procesów innowacyjnych? W jaki sposób angażujemy osoby, które nie są regularnie lub formalnie zaangażowane w usługi w zakresie rozszerzenia i edukacji? Czy istnieją historie sukcesu, które mogą zachęcić do bardziej proaktywnego podejścia??